ഒരു നർത്തകിയെപ്പോലെ,
മഴ എന്റെ മുറ്റത്ത് ചുവടുവയ്ക്കുന്നു.
അവളുടെ ചിലങ്കയുടെ നാദത്തിലലിഞ്ഞ്,
ഉമ്മറപ്പടിയിൽ ഞാനും.
മയൂരമെന്നപോലെ സന്ധ്യയോ,
അതിന്റെ നിറങ്ങളെ
ആകാശത്തു വിടർത്തിനിൽക്കുന്നു....
അതിലൊരു കടും നീല നിറത്തെ,
ചാലിച്ച് നീലിച്ച് ഇരുട്ടാക്കി കുടിക്കുവാൻ
വീണ്ടും രാത്രി അതിന്റെ വായ തുറക്കുന്നു.
അവൾ അപ്പോഴും നൃത്തം നിർത്താതെ,
എന്റെ മുഖത്തേക്ക് നനുത്ത കണങ്ങളെറിയുന്നു...
ഞാൻ അവളെ പ്രണയിച്ചുപോകുന്നു.