Skip to main content

കവർച്ച

 

അലിഞ്ഞ്


എല്ലാത്തിനെയും സ്വീകരിക്കാൻ
നീ കൈവിരലുകൾ നീട്ടുമ്പോൾ ,

സാഗരമേ...എന്റെ പാദങ്ങളെ
വലിച്ചടുപ്പിക്കുവാൻ ശ്രമിക്കുന്നതെന്തിന് ?.!

നീ എന്റെ ഏകാന്തതയെയും
നോവുകളെയും സ്വീകരിക്കുമെങ്കിൽ,.....
എന്റെ പാപഭാരങ്ങളെയും, രഹസ്യങ്ങളെയും
ആഴത്തിൽ ഒളിപ്പിക്കുമെങ്കിൽ,.....
അവയെ നിന്റെ അടിത്തട്ടിലെ,
ഇരുട്ടിന്റെയും ആഴത്തിലെ,
ചിപ്പികൾക്കുള്ളിൽ മറച്ചുവെക്കുമെങ്കിൽ,..... 

നിന്നിലെ ഒരു തിരയായി,
അലിഞ്ഞു ഞാൻ സ്വതന്ത്രനാവാം....

Popular posts from this blog

മരണത്തിന്...

ഏറ്റവും സുന്ദരമായ ചില രാത്രികളോട് പറ്റിപ്പിടിച്ചുകിടക്കുന്ന നിശ്ശബ്ദതകൾപോലെ, ഏറ്റവും ശാന്തമായി പെയ്തൊഴിഞ്ഞ മഴപോലെ, ഒറ്റനിറത്തിൽ എഴുതിക്കഴിഞ്ഞ കവിതപോലെ, മരണത്തിന്...  എന്തോ ഒരു സൗന്ദര്യമുണ്ട്... 

കവർച്ച

 

മുള്ള്

ഏറ്റവും സുന്ദരമായ പുഷ്പത്തിനാവാം കൊടും വിഷമായ മുള്ളുള്ളതും...