Skip to main content

കവർച്ച

 

പ്രണയിക്കാൻ പഠിപ്പിച്ചവൾ...



ഓട്ടുവിളക്കിന്റെ പൂതമാം 
സ്വർണ്ണവെളിച്ചത്തെയും,
നിദ്രാവിഹീനങ്ങളായ 
രാത്രികളുടെ ലഹരിയെയും ,

പുനർജ്ജന്മത്തിനായി കാത്തിരിക്കുന്ന,
വാടിവീഴുന്ന പുഷ്പങ്ങളെയും,
നക്ഷത്രങ്ങളില്ലാത്ത രാത്രികളെയും,
മുറിവേൽപ്പിക്കുന്ന വിശപ്പിനെയും,

ഏകാകിയുടെ വാചാലതകളെയും,
സംഗീതത്തിന്റെ ദാഹങ്ങളെയും,
പ്രകൃതിയുടെ മഹാമൗനത്തെയും,
ഓർമ്മയേയും ,
നോവിനെയും..
പ്രണയിക്കാൻ പഠിപ്പിച്ചവൾ...
കവിത.

Popular posts from this blog

മരണത്തിന്...

ഏറ്റവും സുന്ദരമായ ചില രാത്രികളോട് പറ്റിപ്പിടിച്ചുകിടക്കുന്ന നിശ്ശബ്ദതകൾപോലെ, ഏറ്റവും ശാന്തമായി പെയ്തൊഴിഞ്ഞ മഴപോലെ, ഒറ്റനിറത്തിൽ എഴുതിക്കഴിഞ്ഞ കവിതപോലെ, മരണത്തിന്...  എന്തോ ഒരു സൗന്ദര്യമുണ്ട്... 

കവർച്ച

 

മുള്ള്

ഏറ്റവും സുന്ദരമായ പുഷ്പത്തിനാവാം കൊടും വിഷമായ മുള്ളുള്ളതും...