ചിന്തകൾ തളർന്നിരിക്കുമ്പോൾ
എഴുതാനിരിക്കേ ചിലപ്പോഴൊക്കെ,
അർത്ഥമില്ലാത്ത വാക്കുകൾ കടലാസ്സിൽ
മഷിയുടുത്ത് ഓടി നടക്കാറുണ്ട്...
കൈപ്പട എങ്ങനെയോ അങ്ങനെതന്നെ
മനുഷ്യന്റെ ഉള്ളും ചിന്തകളുമത്രെ..
എന്റെ കൈപ്പട ഒരു കാടുപോലെ..
ഇരുട്ടിന്റെ ഇഴവള്ളികൾപോലെ..
അതിൽ നിന്നും പൊഴിഞ്ഞ നക്ഷത്രപ്പൂക്കളെ
കൊരുക്കാൻ,
മഷിപുരണ്ട ജൽപനങ്ങളെ
നിലാവുകൊണ്ട് പുതയ്ക്കാൻ ...
ഒരു കവിതകൂടി ഞാൻ എഴുതട്ടെ...