നിന്റെ വിങ്ങലുകളും, പിൻവിളിയും അതേ നിലവിളികളും കേൾക്കുമ്പോഴായിരുന്നു... യാത്രാമൊഴിയുടെ മുറിപ്പാടും നിന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെ തിരുശേഷിപ്പുകളും പേറി ഞാൻ ആൾകൂട്ടത്തിന്റെ വലിയ ബഹളങ്ങൾക്ക് ഇടയ്ക്കുനിന്നും ഓടിമാഞ്ഞത്
ഏറ്റവും സുന്ദരമായ ചില രാത്രികളോട് പറ്റിപ്പിടിച്ചുകിടക്കുന്ന നിശ്ശബ്ദതകൾപോലെ, ഏറ്റവും ശാന്തമായി പെയ്തൊഴിഞ്ഞ മഴപോലെ, ഒറ്റനിറത്തിൽ എഴുതിക്കഴിഞ്ഞ കവിതപോലെ, മരണത്തിന്... എന്തോ ഒരു സൗന്ദര്യമുണ്ട്...
