കാലത്തിനു പിന്നിലേക്കും അനന്തത ....
മുന്നിലേക്കും അനന്തത ...
ഈ നിമിഷകമാകട്ടെ,
അതിനെക്കുറിച്ചുള്ള ചിന്ത
നമ്മുടെ ഹൃദയത്തിലുണരും മുന്നേ ...
ആ അനന്തതയിലെവിടേയ്ക്കോ
മറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു...
ഏറ്റവും സുന്ദരമായ ചില രാത്രികളോട് പറ്റിപ്പിടിച്ചുകിടക്കുന്ന നിശ്ശബ്ദതകൾപോലെ, ഏറ്റവും ശാന്തമായി പെയ്തൊഴിഞ്ഞ മഴപോലെ, ഒറ്റനിറത്തിൽ എഴുതിക്കഴിഞ്ഞ കവിതപോലെ, മരണത്തിന്... എന്തോ ഒരു സൗന്ദര്യമുണ്ട്...
